Het is een speelparadijs, de Sint Joseph-speeltuin in Doornakkers. Op een mooie zomerdag zitten er wel 300 kinderen op de schommels, klimrekken en glijbanen. Al die vrolijkheid maakt Kees Wijn blij. Hij kwam als kind zelf veel in de speeltuin en is nu voorzitter van de vereniging. "De kinderen noemen mij ook wel opa Kees."

De Sint Joseph-speeltuin is een van de grootste in Eindhoven. De meer dan 50 speeltoestellen liggen er nu nog verlaten bij. Maar vanaf nu (april) kunnen kinderen weer volop spelen. "Het is vooral voor kinderen tot 12 jaar", vertelt Kees. "Iedereen betaalt €1,- om binnen te komen. Maar gezinnen kunnen ook een abonnement kopen voor €20,- per jaar. Dan kunnen ze komen wanneer ze willen."

Opa en oma speeltuin

In de speeltuin ligt ook een buurtgebouw. Een paar vrijwilligers kletsen en drinken koffie in de serre. Sommigen zijn er dagelijks, zoals Kees. Zeker in de zomer. Dan houden ze samen toezicht op de speeltuin en de kinderen. "De kinderen noemen de speeltuin ook wel het ‘opa-park’", zegt Kees lachend. "En de vrijwilliger die dan werkt is ‘opa’ of ‘oma’ speeltuin’."

Kinderen uit heel Eindhoven en omgeving

De speeltuin is heel belangrijk voor de buurt. Het is een ontmoetingsplek voor buurtbewoners en hun kinderen. "Maar ook klassen van basisscholen komen hier spelen", zegt Kees. "Er zijn zelfs mensen uit Lith die hier een abonnement hebben. En kinderen die hier vroeger speelden, komen nu terug met hun kinderen. Dat is toch mooi?"

Herinneringen aan de speeltuin

Kees heeft zelf ook een geschiedenis met de speeltuin. Hij groeide op in de Sint Josephlaan, waar de speeltuin aan ligt. Hij kwam er als kind iedere dag. Nu woont hij in een zijstraat, waar hij al meer dan 50 jaar van Woonbedrijf huurt. Kees pakt wat dozen vol met zwartwitfoto’s. Op eentje staat hijzelf, als kind. "Ik zit links, met dat geblokte blouseje."

Zelf speeltoestellen maken

Zijn ouders richtten de speeltuin nog mee op, in 1951. "De vereniging bouwde toen zelf nog speeltoestellen", zegt hij. "Een draaimolen, schommels, klimrekken, een glijbaan… Die zijn nu allemaal weg. Niet veilig genoeg meer. De gemeente heeft 20 jaar geleden nieuwe, veilige speeltoestellen neergezet. Met subsidie vervangen we oude of kapotte toestellen."

Van bouwkeet naar buurthuis

Kees laat een foto zien van een grote houten overkapping. "De wijk hiernaast werd toen gebouwd", vertelt Kees. "De aannemer had hier een werkkeet neergezet voor de bouwvakkers en de spullen. Die mochten wij hebben als ze klaar waren met de bouw. Dat was fijn, want we wilden een schuilplek bij de speeltuin hebben. Later is die afgebroken en is dit buurthuis gebouwd."

Biljart- en hobbyclub

Ook aan het buurthuis heeft Kees mooie herinneringen. Vroeger werd het nog verhuurd voor bruiloften. Zo is ook zijn oudste zus er getrouwd. Ook waren er koffietafels. Dat gebeurt niet meer. "We verhuren dit alleen nog aan een paar verenigingen. Zo is er elke week een biljartclub en hobbyclub. En de Zonnebloem en gemeente vergaderen hier weleens."


Jonge vrijwilligers

Op de volgende foto staat een boom. De is bij de opening van de speeltuin geplant en staat er nog steeds. Maar nu 3 keer zo hoog en met veel meer speeltoestellen er omheen. Veel kinderen van mensen die toen in de verenging zaten, zitten nu in de vereniging. Kees hoopt wel dat er nieuwe vrijwilligers blijven komen. "Vooral jongere mensen, die dit willen voortzetten. Mijn zoon is nu de jongste en die is in de 40."

Geen vervelend gedoe

Want er gebeurt weleens wat met zoveel kinderen in een speeltuin. "Soms zijn kinderen vervelend", zegt Kees. "Vaak zijn dat dezelfde. Die neem ik meteen apart als de speeltuin opengaat. En dan leg ik uit wat ze niet mogen doen. Niet pesten, niet schelden en geen grote mond tegen ouders of vrijwilligers. Anders moeten ze vertrekken. En dat gebeurt weleens. Dan wil ik eerst de ouders spreken voordat ze de speeltuin weer in mogen. Gelukkig hebben ouders daar ook respect voor. Het moet een fijne, gezellige plek blijven."